Zojuist zag ik op het nieuws dat de kerstverlichting op de Champs Elysees in Parijs ontstoken is. En dat terwijl het nog geen december is en hier Sinterklaas nog gevierd moet worden. We kunnen er niet om heen: de laatste maand van het jaar staat weer voor de deur. Weer een jaar voorbij, de tijd vliegt werkelijk!

Omdat we wat leuke foto’s wilden ophangen in ons huis, hebben we dit jaar veel oude foto’s bekeken. Alles kwam voorbij, ons gezin, familie, maar ook de gemeente. Je ziet gemeenteleden van nu, maar dan 20 jaar jonger.
Leuk om te bekijken!
Wij zijn als gezin sinds 1985 in de gemeente, volgend jaar dus 35 jaar. We hebben mensen zien komen en zien gaan, we hebben kinderen zien opgroeien, we hebben gezien dat jeugdleden volwassen werden, studeerden, zichzelf ontwikkelden keuzes maakten en zelf gezinnen gingen stichten.
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar dit proces raakt ons. Soms heb je verdriet om het vertrek van mensen, of vanwege ziekte, vanwege het sterven van mensen. Soms ben je blij vanwege een huwelijk, vanwege genezing, vanwege het feit dat mensen goede keuzes maken, vanwege het feit dat je weet dat mensen bij Jezus zijn áls zij sterven.
Dit jaar namen wij afscheid van Dirk en het echtpaar Bakker, hoewel wij de laatste twee niet heel goed hebben leren kennen. Ik mocht op 3 begrafenissen spreken en mocht daar het Woord van God laten klinken.
Een lichtstraal van God te midden van verdriet en afscheid.
Maar we mochten ook het huwelijk van Eduard en Hiske inzegenen. Wat een feest was dat, zeker als je bedenkt dat Eduard ernstig ziek is geweest.
Dank U Heer, voor Uw betrokkenheid in de levens van mensen. Dank U Heer, voor Uw aanwezigheid in al deze dingen. En in alle andere dingen!

Hoe kijkt u terug op 2019? Hoe kijk jij terug op 2019? Hoe is het gegaan met je relatie met God? Wat is je inbreng geweest op de plek waar je leeft, in je gezin, in je werk, op je school?
Afgelopen zondag vroeg goochelaar Elmar Hofstee ons om het praktisch te maken. Heb je ingegrepen toen iemand anders gepest werd? Ben je opgestaan voor rechtvaardigheid en recht? Heb je mensen geholpen toen dat nodig was? Je vrouw, je man, je kind, je vader, je moeder? Een vreemde?
Heb je de naam van Jezus genoemd als daar gelegenheid voor was? Wat is je inbreng in de gemeente geweest?

Ik stel deze vragen ook aan mijzelf.
Weet u, als je 35 jaar in de gemeente bent, dan ken je sommige mensen ook al heel lang. Dan denk je soms te weten wat iemand gaat zeggen, dan denk je soms te weten hoe iemand denkt. En misschien heeft u dat ook wel bij mij.
Misschien belemmert het ons wel eens in ons functioneren in de gemeente.
Ik ben wel eens jaloers op mensen die net in de gemeente komen, die niets weten en die iedereen blanco tegemoet treden.
Maar dan moet ik aan Jezus denken. Hij kent mij al 56 jaar. Hij weet wie ik ben, Hij hoort elk woord dat ik zeg, Hij kent mijn gedachten. En toch wil Hij nog steeds met mij verder. Hij wil mij blanco tegemoet treden.
Wat een genade! Romeinen 3 zegt:
21 Maar nu is zonder de wet gerechtigheid van God geopenbaard, waarvan door de Wet en de Profeten is getuigd: 22 namelijk gerechtigheid van God door het geloof in Jezus Christus, tot allen en over allen die geloven, want er is geen onderscheid. 23 Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God, 24 en worden om niet gerechtvaardigd door Zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus. 25 Hem heeft God openlijk aangewezen als middel tot verzoening, door het geloof in Zijn bloed. Dit was om Zijn rechtvaardigheid te bewijzen vanwege het voorbijgaan aan de zonden die eertijds hadden plaatsgevonden onder de verdraagzaamheid van God.
26 Hij deed dit om Zijn rechtvaardigheid te bewijzen nu in deze tijd, zodat Hijzelf rechtvaardig is én rechtvaardigt degene die uit het geloof in Jezus is.

We worden gerechtvaardigd door het offer van Jezus. Er is verzoening in Christus, tussen mensen onderling en tussen God en de mens.
We mogen schoongewassen 2020 in gaan. Met een blanco blad beginnen. Door genade van God. Zullen we ook aan elkaar genade laten zien?

Gerdo