Het is alsof ik in een geestelijke achtbaan zit. Alsof ik in een trein ben gestapt die doorrijdt en waar ik de bestemming niet van ken.
Voor mijn gevoel gebeurt er zoveel. Het zijn allemaal puzzelstukjes die op zijn plaats worden gelegd. In de gemeente en dus ook in mijn eigen geestelijke leven.
De start van ons project ‘Jezus Leven’heeft er mee te maken. Ik merk dat, als je mee gaat in de stroom, meeleeft, luistert en meedoet, je wordt gedwongen om na te denken, keuzes te maken en beslissingen te nemen. Alsof niets doen geen optie is. In die zin ervaar ik dat mijn Christen zijn niet vrijblijvend is, dat mijn aanwezigheid in de gemeente niet vrijblijvend is. Christen zijn gaat de vrijblijvendheid voorbij. God vraagt dingen van je. Hij wil met je wandelen. Hij verlangt naar je hart, naar je wezen.
Het kan best zijn dat je je daar ongemakkelijk bij voelt, als je daarin wordt aangesproken in je hart. Dat je misschien de neiging hebt om af te haken omdat het als te veel voelt of als te belastend.
Ik las net de stukjes van Annelot en Fijtje in dit blad. Zij lijken in het verlengde hiervan te liggen, die stukjes lijken er mee te maken te hebben. Ik raad u aan om ze te lezen. Mensen van 28 en 74 jaar oud nemen u mee in hun overwegingen en in hun persoonlijke geloofsleven. Een groot verschil in leeftijd, maar een enorme overeenkomst in inhoud. Het kan niet anders dan dat de Geest van God die eenheid geeft.
Ik blader nog eens door mijn aantekeningen van de eerste 3 preken van 2018. De eerste ging over het motto van 2018, uit Psalm 105:1;
‘Loof de Here, roep Zijn naam aan, maak Zijn daden bekend onder de volken’.
Ook hierin een oproep, met opdrachten die in de gebiedende wijs staan. Loof, roep, maak! We ontvingen het motto in het einde van 2017, alsof daar al de start werd gemaakt met een nieuwe fase.
Niets van ‘misschien moeten we meer loven’. Niets van ‘moeten we wel roepen naar de Heer’. Niets van wat zeggen we over de daden van de Heer’. Loof, roep en maak. De vrijblijvendheid voorbij.
Ik sprak alleen maar over het eerste deel van het motto. Over ware aanbidding. Over ‘aanbidding is alleen mogelijk als je ziel en je lichaam zich aan de geest onderwerpen en werken in harmonie met de Geest'(Derek Prince).
Over voorbij gaan aan jezelf. Voorbij gaan aan je schaamte en je schroom. En toen kwam Henk Stoorvogel. Over Jezus als sleuteldrager, als poortwachter. Over het sluiten van deuren en het openen van deuren. Hij haalde Jesaja 6 aan, het gedeelte waar Alex Didden de week daarop over sprak. Alex sprak over niet anders kunnen doen dan God dienen, omdat je een ontmoeting met Hem hebt gehad.
Alles lijkt met elkaar verbonden te zijn, zonder dat we weten wat Gods’exacte plan of verlangen is, zonder te weten waar dit naartoe leidt. Misschien worden wij ergens voor klaar gemaakt. Misschien worden we getest, om te kijken wat onze hartgesteldheid is, wat onze verlangens en motivatie zijn in ons geloofsleven.
Als team hebben wij de laatste twee maanden heel bewust ‘los gelaten’. Wij hebben niemand benaderd om gespreksleider te zijn, we hebben niemand benaderd om deel te nemen. Misschien dat we vanuit interesse hebben gevraagd of iemand al een keuze voor een groep had gemaakt, maar we hebben niemand gedwongen om deel te nemen.
Op deze manier gaan uiteindelijk 12 gespreksgroepen van start, met gemiddeld 8 deelnemers per groep! Mensen lezen, mensen stellen vragen, mensen eten met elkaar, mensen ontmoeten elkaar. En het middelpunt in dit alles is Jezus.
Wij zien dit alles als een groot wonder! God is aan het werk, wij kunnen Hem vertrouwen, Hij voegt samen, Hij leidt, Hij bepaalt.
ook als het om ons eigen leven gaat kunnen wij dus los laten. Hij is te vertrouwen. Hij zal het in ourde maken. Hij voegt samen, Hij maakt los, Hij opent deuren, Hij sluit deuren.
Maar nu, zo zegt de HEERE, uw Schepper, Jakob, uw Formeerder, Israël:
Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost,Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij.
Wanneer u zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn, door rivieren, zij zullen u niet overspoelen.
Wanneer u door het vuur zult gaan, zult u niet verbranden, geen vlam zal u aansteken.
Want Ik ben de HEERE, uw God, de Heilige van Israël, uw Heiland.
(Jesaja 43 : 1-3a)
Waar zouden we bang voor moeten zijn?
Gerdo