Als ik dit stukje schrijf is het een week na het Pinksterfeest. Onwillekeurig moet ik terugdenken aan de Pinksterconferenties waar we als gezin of met de jeugdgroep naar toe gingen.
Een lang weekend in een omgeving waar de Heer bijna tastbaar aanwezig was. En als je thuis komt, wat dan? Dan ligt er een berg was en ga je weer naar school en naar je werk. Ik vroeg me af hoe dat voor de discipelen geweest moet zijn. Zij hebben het eerste nieuwtestamentische Pinkstervuur meegemaakt en ervaren. Wat gebeurde er met hen, na hun ‘Opwekking’ in Jeruzalem? We kunnen daar iets over lezen in Handelingen 2:
40. En met veel meer andere woorden legde hij getuigenis af en spoorde hij hen aan met de woorden: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht!
41. Zij nu die zijn woord met vreugde aannamen, werden gedoopt; en ongeveer drieduizend zielen werden er op die dag aan hen toegevoegd.
42. En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden. 43. En er kwam vrees over iedereen; en er werden veel wonderen en tekenen door de apostelen gedaan.
44. En allen die geloofden, waren bijeen en hadden alle dingen gemeenschappelijk; 45. en zij verkochten hun bezittingen en eigendommen en verdeelden die onder allen, naar dat ieder nodig had.
46. En zij bleven dagelijks eensgezind in de tempel bijeenkomen, en terwijl zij van huis tot huis brood braken, namen zij gezamenlijk voedsel tot zich, met vreugde en in eenvoud van hart; 47. en zij loofden God en vonden genade bij heel het volk. En de Heere voegde dagelijks mensen die zalig werden, aan de gemeente toe.
Ik weet het: de situatie is niet helemaal vergelijkbaar met terugkeren van Opwekking in Biddinghuizen.  Maar toch…
De boodschap is niet veranderd. Sommige mensen maken keuzes tijdens de Pinksterconferentie en geven gehoor aan ‘Laat je behouden!’
En velen hebben een nieuwe ontmoeting met God tijdens het Pinksterfeest.
Maar ook al heb je die nieuwe ontmoeting niet gehad omdat het gewoon goed zit tussen jou en God, dan lees ik in dit stukje over volharding.En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden.
Als het tastbare moment van het zichtbare en merkbare Pinkstervuur weg is, wat blijft er dan nog over? Dan blijft jouw persoonlijke relatie met God over! De Bijbel zegt (en deze tekst gebruik ik vaker…): ‘Zoek Mij en leef!’
Het wordt in Amos 5:4 genoemd als een contrast tegenover het dienen van afgoden. Het gaat over God volgen of niet. Het gaat over oordeel of redding.
Wie God oprecht zoekt, wie keuzes maakt om hem te dienen, wie leeft in gehoorzaamheid aan Zijn Woord, die zal het echte leven, leven met Hem, proeven. Wat is daarvoor (onder andere) nodig?
Volharden in de leer van de apostelen, in de gemeenschap zijn, samen avondmaal vieren en samen bidden, zoals Handelingen 2 aangeeft.
Wat is dat, de leer van de apostelen? Dat is wat Jezus zegt in Mattheüs 28:19 Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen.
Het onderwijs van Jezus, gegeven door de apostelen, helpt je om overeind te blijven als Kind van God in een tijd van individualisering en ontkerkelijking.
Daarom roep ik hen die het aangaat op om terug te keren naar de gemeente.
Je kunt niet afgezonderd van een gemeente functioneren als Christen. Je hebt een kader nodig waarbinnen je kunt functioneren, waar je omarmd wordt, waar je kunt leren, waar je je ideeën en beelden kunt laten toetsen.
Ruben Flach, bestuurslid van Opwekking, sprak met Pinksteren over ‘als vrijzinnigheid de norm wordt’. We leven in een tijd waarin de tijdsgeest rond gaat als een briesende leeuw, die ook de kerk binnen wil komen.
Ons motto is dit jaar: Want niemand kan een ander fundament leggen dan wat gelegd is, dat is Jezus Christus. (1 Korinthe 3:11). En dat motto is nodig.
Ruben Flach sprak ook het volgende uit: ‘Als we niet meer bewogen zijn met hen die verloren gaan, maar excuses gaan verzinnen waarom ze niet verloren zullen gaan, dan is een opwekking nodig’.
We hebben die volharding in de leer van de apostelen nodig. Laten we samen bouwen op het enige mogelijke fundament. Bouwen aan de toekomst van de gemeente. Bouwen aan de levens van de komende generaties. Eensgezind, volhardend, met vreugde en in eenvoud van hart.

Gerdo