Afgelopen zondag (dat was de laatste zondag van 2017) kwam ik thuis uit de kerk en keek even op mijn telefoon wat de tekst van de dag was. Toen ik het zag, schoot ik in de lach. Het was een tekst uit Jesaja 43, uit de verzen 18 en 19:

Denk niet aan de dingen van vroeger, let niet op de dingen van het verleden. Zie, Ik maak  iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten?  Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis.

Dezelfde tekst gebruikt ik kort daarvoor in de preek die ik net had gehouden! Alsof nog eens werd bevestig wat God wil zeggen, wat God wil doen. En dat op de drempel naar het nieuwe jaar…..

Tegelijk mag ik vandaag het nieuwe motto aan u presenteren. Het motto waar we als team met elkaar vrede over hadden: dit moest het zijn! Het kwam op twee manieren naar ons toe. Via Peter, die het gebruikte tijdens de zangdienst en op de eerste voorbereidingsavond voor het project rond het boek van Henk Stoorvogel.

Als motto hebben wij gekozen Psalm 105:1 uit de Herziene Staten Vertaling: ‘Loof de Heere, roep zijn naam aan, maak zijn daden bekend onder de volken’.

Een motto met 3 opdrachten:

  1. Loof de Heere
  2. Roep zijn naam aan
  3. Maak zijn daden bekend onder de volken

Als eerste: Loof de Heere.

Wij ervaren dat aanbidding steeds belangrijker wordt. We zien tegelijk dat  het aanbiddingsteam onder druk staat. Het lijkt allemaal zo gewoon dat ze er staan. Maar weet u ook wat daar aan vooraf gaat? Het bidden en zoeken om liederen. De aanbiddingsleiders zijn net als sprekers op zoek naar wat God wil zeggen. Wat wil God doen op die zondag? Dan ook nog het afstemmen op elkaar in het team (letterlijk en figuurlijk…) en het oefenen. Bid voor hen. God wil aanbeden worden. Daar is de aanbiddingsdienst ook voor. Om Hem te eren.  Misschien moeten we daar ook meer op letten. Dat we Hem centraal stellen tijdens de aanbidding. Dat we Hem zeggen wie Hij voor ons is. Aanbidding is ook persoonlijk. Je leven is aanbidding voor God. Maar daarnaast mag je God ook in je dagelijks leven aanbidden. Door te luisteren naar liederen, door ze  te zingen, door te bidden. Dat is dus ook de opdracht die wij krijgen: Loof de Heere!

Als tweede: Roep zijn naam aan!

Dit wordt in de tekst genoemd na ’Loof de Heere’. Het is dus kennelijk iets anders dan dat. In 1 Koningen 17:20 lezen wij:

En hij strekte zich driemaal over het kind uit en riep de HEERE aan, en zei: HEERE, mijn God, laat toch de ziel van dit kind in hem terugkeren.

Het is Elia die smeekt om het leven van de enige zoon van de vrouw bij wie hij een kamer mag gebruiken.

Aanroepen lijkt verder te gaan dan een gewoon gebed. Er lijkt een diep verlangen in te schuilen. Of het besef dat alleen God nog maar verandering kan brengen. Of het voelen van de pijn van de ander en de diepe behoefte om naast die ander te staan. Je bidden verandert in roepen.

Als het om leven en dood gaat, verloren gaan of gered worden? Of zijn er andere situaties die u herkent?

En tot slot als derde: maak zijn daden bekend onder de volken.

Als je ergens over moet vertellen, moet je weten waar het over gaat. Over zijn daden. Waar kunt u over vertellen, waar kan jij over vertellen? Misschien heb je geen heftige dingen mee gemaakt. Is je leven rustig verlopen. Gelukkig maar! Maar misschien ben je wel geraakt door wat Jezus voor jou heeft gedaan. En ook dat zijn machtige daden!

Alle drie de onderdelen van het motto passen prima in het project waar we deze maand mee gaan starten. We willen in de 4e week van januari beginnen met de gespreksgroepen. We zullen er zeker meer over gaan vertellen in de komende weken.

Daarbij komt dat God heeft gesproken:

Denk niet aan de dingen van vroeger, let niet op de dingen van het verleden. Zie, Ik maak  iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten?  Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis.

Ik betrap mijzelf er op dat ik drempels op werp. ‘Als ik die persoon vraag voor de gespreksgroep, dan zegt hij vast nee…’ of  ‘Dat heeft geen zin, daar hebben wij nauwelijks relatie mee…’.  Nee heb ik, ja kan ik krijgen!

Ziet je het niet Gerdo? Denk niet aan de dingen van vroeger, let niet op de dingen van het verleden. Zie, Ik maak  iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult dat niet weten?  Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis.

Gerdo